Nederland staat aan de rand van een grijze golf. Als er niks verandert is in 2040 een derde van de bevolking grijs, zorgbehoevend en op zoek naar een passende woonvorm. De huidige generatie ouderen laat zich al niet meer wegstoppen in grote centra aan de rand van de stad. Overal in het land ontstaan alternatieve ideeën en voorbeelden van hoe we beter en langer thuis kunnen wonen.

Buurtwonen

Zorgondernemer Jos de Blok wil een nieuw concept uitrollen: Buurtwonen. Een vorm van lokaal wonen en zorgen, die hij wil uittesten in Zeeuws-Vlaanderen. Daar liggen zijn wortels en woont zijn moeder nog steeds zelfstandig. Hij werkte zelf ooit als wijkverpleegkundige in de zorg en zag dat de sector zowel organisatorisch als financieel vastgelopen was. Als antwoord richtte hij Buurtzorg op, een thuiszorgorganisatie zonder managers. Nu gaat hij met Buurtwonen een stap verder.

Teun Toebes is student zorgethiek en besloot twee jaar geleden te gaan wonen op een gesloten dementie-afdeling van een zorgcentrum. Teun bevraagt als 22-jarige het systeem van opsluiting, en dat is hard nodig want elke jongere heeft twintig procent kans zelf met dementie oud te worden. 

Masi Mohammadi, hoogleraar Smart Architectural Technologies aan de TU Eindhoven onderzoekt in een ‘slim’ huis hoe technologie mensen met dementie kan helpen om langer zelfstandig te wonen.

Auguste van Oppen is architect en ontwerper van zijn eigen driegeneratiehuis in Amsterdam, waar hij samen met zijn schoonouders woont. Hij onderzoekt hoe het meergeneratiewonen op grotere schaal in Nederland kan worden geïntroduceerd.

En Peter Prak en Liedeke Reitsma zijn bedenkers van het Knarrenhof, een woonconcept voor senioren die samenwonen in een hofje en, indien mogelijk, voor elkaar zorgen.

Door: Nationale Bouwgids
Afbeelding: Maarten Kramer